Τρίτη 02/12/2008
Την τρίτη ξεκινήσαμε πρωί πρωί για το χωριό MARCEG. Πήραμε πάλι το τρένο και κατεύθυνθήκαμε βόρεια της Βιέννης σε απόσταση περίπου 40-50 χιλιόμετρα. Μετά από μια περιπετειώδη διαδρομή και αφού κάναμε μια βόλτα σε ένα για τα ελληνικά δεδομένα έρημα χωριό αφού κανείς δεν άκουγε τίποτα καταφέραμε να φτάσουμε στο αγρόκτημα MICHAELER.
Πρόκειται για μια οικογενειακή επιχείρηση όπου ο παραγωγός καλλιεργεί περίπου 1300 στρέμματα. Οι συνήθεις καλιέργειες είναι πατάτες κρεμύδια καρότα αλλά και αρωματικά φυτά. Εντύπωση έκανε σε όλους μας το μέγεθος και η ποικιλία των γεωργικών μηχανημάτων που είχε στην κατοχή του. Εκεί μάθαμε πολλά για το γεγονός ότι το εισόδημα του παραγωγού προστατεύεται με διάφορους τρόπους (εθνικές και κοινοτικξές ενισχύσεις) αλλά ιδιαίτερη έκπληξη μας έκανε το γεγονός ότι οι πρώτες ύλες όπως π.χ. ο πατατόσπορος στην Αυστρία έχει την μισή τιμή σε σχέση με την Ελλάδα παρά το ότι η Αυτρία εισάγει και αυτή τον πατατόσπορο ποπυ χρησιμοποιεί από την Ολλανδία.
Ο παραγωγός ήταν πολύ ευχαριστημένος από την ένταξή του σστο πρόγραμμα βιολογικής καλλιέργειας αν και μας είπε ότι αντιμετωπίζουν κάποια προβλήματα με τον όγκο της παραγωγής καθώς είναι αρκετά μειωμένος σε σχέση με την συμβατική καλλιέργεια π.χ. στα κρεμύδια μια συμβατική καλλιέργεια μπορεί ανα φτάσει του 6-7 τόνους ανά στρέμμα ενώ στην βιολογική δεν μπορεί να ξεπεράσει τους 3 τόνους ανά στρέμμα.
Στο αγρόκτημα αυτό δοκιμάσαμε προϊόντα που παράγουν οι ίδιοι τα οποία ήταν πάρα πολύ νόστιμα και φύγαμε με πάρα πολύ όμορφες εντυπώσεις από την αυστριακή ύπαιθρο.
Εντύπωση μας έκανε το γεγονός ότι στηη περιοχή κατοικούσε ένας πολύ μεγάλος αριθμός οικονομικών μεταναστών καθώς το λεωφορείο με το οποίο πήγαμε στο χωριό από τον σταθμό του τραίνου ήταν γεμάτο μικρά παιδάκια τα οποία ήταν εμφανές ότι ήταν ασιατικής καταγωγής. Μετά από συζήτηση με τον παραγωγό ήταν πλέον εμφανές ότι η εργασία των οικονομικών μεταναστών από χώρες της μέσης ανατολής ήταν καθοριστικός παράγοντας για την εξέλιξη και την επιβίωση της γεωργίας στην αυστριακή ύπαιθρο.
Η επίσκεψή μας κράτησε 2 ώρες και επιστρέψαμε στην Βιέννη αργά το μεσημέρι.
Την τρίτη ξεκινήσαμε πρωί πρωί για το χωριό MARCEG. Πήραμε πάλι το τρένο και κατεύθυνθήκαμε βόρεια της Βιέννης σε απόσταση περίπου 40-50 χιλιόμετρα. Μετά από μια περιπετειώδη διαδρομή και αφού κάναμε μια βόλτα σε ένα για τα ελληνικά δεδομένα έρημα χωριό αφού κανείς δεν άκουγε τίποτα καταφέραμε να φτάσουμε στο αγρόκτημα MICHAELER.
Πρόκειται για μια οικογενειακή επιχείρηση όπου ο παραγωγός καλλιεργεί περίπου 1300 στρέμματα. Οι συνήθεις καλιέργειες είναι πατάτες κρεμύδια καρότα αλλά και αρωματικά φυτά. Εντύπωση έκανε σε όλους μας το μέγεθος και η ποικιλία των γεωργικών μηχανημάτων που είχε στην κατοχή του. Εκεί μάθαμε πολλά για το γεγονός ότι το εισόδημα του παραγωγού προστατεύεται με διάφορους τρόπους (εθνικές και κοινοτικξές ενισχύσεις) αλλά ιδιαίτερη έκπληξη μας έκανε το γεγονός ότι οι πρώτες ύλες όπως π.χ. ο πατατόσπορος στην Αυστρία έχει την μισή τιμή σε σχέση με την Ελλάδα παρά το ότι η Αυτρία εισάγει και αυτή τον πατατόσπορο ποπυ χρησιμοποιεί από την Ολλανδία.
Ο παραγωγός ήταν πολύ ευχαριστημένος από την ένταξή του σστο πρόγραμμα βιολογικής καλλιέργειας αν και μας είπε ότι αντιμετωπίζουν κάποια προβλήματα με τον όγκο της παραγωγής καθώς είναι αρκετά μειωμένος σε σχέση με την συμβατική καλλιέργεια π.χ. στα κρεμύδια μια συμβατική καλλιέργεια μπορεί ανα φτάσει του 6-7 τόνους ανά στρέμμα ενώ στην βιολογική δεν μπορεί να ξεπεράσει τους 3 τόνους ανά στρέμμα.
Στο αγρόκτημα αυτό δοκιμάσαμε προϊόντα που παράγουν οι ίδιοι τα οποία ήταν πάρα πολύ νόστιμα και φύγαμε με πάρα πολύ όμορφες εντυπώσεις από την αυστριακή ύπαιθρο.
Εντύπωση μας έκανε το γεγονός ότι στηη περιοχή κατοικούσε ένας πολύ μεγάλος αριθμός οικονομικών μεταναστών καθώς το λεωφορείο με το οποίο πήγαμε στο χωριό από τον σταθμό του τραίνου ήταν γεμάτο μικρά παιδάκια τα οποία ήταν εμφανές ότι ήταν ασιατικής καταγωγής. Μετά από συζήτηση με τον παραγωγό ήταν πλέον εμφανές ότι η εργασία των οικονομικών μεταναστών από χώρες της μέσης ανατολής ήταν καθοριστικός παράγοντας για την εξέλιξη και την επιβίωση της γεωργίας στην αυστριακή ύπαιθρο.
Η επίσκεψή μας κράτησε 2 ώρες και επιστρέψαμε στην Βιέννη αργά το μεσημέρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου